حرف‌های وزیر ورزش در مجمع عمومی شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، حرف‌های قابل تأملی بود. حرف‌هایی که می‌شود از درون آنها وظیفه اصلی این شرکت را بیرون کشید، وظیفه‌ای که البته باید توجه داشت این شرکت طی تمام سال‌هایی که از ایجاد آن می‌گذرد، چندان به آنها عمل نکرده که اگر غیر از این بود، امروز با بحران ورزشگاه‌ها مواجه نبودیم.
دنیامالی در حالی شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی را جزء جدایی‌ناپذیر وزارت ورزش معرفی می‌کند که طی تمام این سال‌ها هیچگاه دیده و شنیده نشده که وزارت ورزش از این شرکت بابت فرسوده شدن ورزشگاه‌ها و وضعیت وخیم آنها پرس‌و‌جو کند یا اینکه بخواهد با خاطیان اهمال‌کاری‌های احتمالی برخوردی داشته باشد. لازم به ذکر نیست که در همین پایتخت و جلوی چشم تمام علاقه‌مندان به ورزش کشور ورزشگاه‌هایی، چون شهید شیرودی، تختی، حیدرنیا، دستگردی و حتی آزادی و شهدای قدس به مرز تخریب رسیده‌اند و تازه این وضعیت پایتخت است و شما تصور کنید که در استان‌های دیگر وضعیت از چه قرار است.
دنیامالی از انتظارات مردم هم صحبت کرد که به‌درستی توقع دارند فضاهای ورزشی همواره به‌روز باشد و البته این را هم اضافه کرد که باید بیشتر از گذشته وقت گذاشت و کار کرد. خب این دقیقاً همان مسئله مغفول مانده‌ای است که طی این سال‌ها به آن توجه نشده است، یعنی وقت گذاشتن و کار کردن؛ اینکه صرفاً کلنگ نزد، اینکه پروژه‌های نیمه‌تمام را درست و به‌روز تکمیل کرد و اینکه به سرمایه‌های ملی موجود درست رسیدگی کرد تا شاهد تخریب شدن‌شان نباشیم.
وزیر ورزش گفت، رئیس فدراسیون نباید درگیر ساخت‌و‌ساز شود، اما گویا یادش رفته که همین حالا یک رئیس فدراسیون کنار گوشش در حال ساخت‌و‌ساز است تا ورزشکارانش مجبور نباشند به انتظار شرکت و توسعه و رسیدگی به اماکن ورزشی عمرشان را در خرابه‌ها هدر دهند. دنیامالی نگفت که اگر شرکت به وضعیت خانه کشتی و کمپ آن رسیدگی درست می‌کرد، علیرضا دبیر مجبور نبود خودش دست به کار شود. وزیر ورزش نگفت که دیگر رؤسای فدراسیون‌ها هم اگر می‌توانستند منتظر شرکت توسعه نمی‌ماندند.
در نهایت اینکه شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی به قول وزیر ورزش باید پیشتاز کار‌های مدرن باشد و ما امیدواریم که این رؤیاپردازی حداقل با درایت احمد دنیامالی به واقعیت تبدیل شود.
